1.Christmas? nonsense

      
Był poniedziałek,przed chwilą na zegarze w centrum miasta wybiła godzina pierwsza po południu.
Całe miasto było pogrążone w świątecznej gorączce.Po ulicach jeździły pługi a na chodnikach stali pracownicy socjalni z łopatami odwalając ubity śnieg z deptaka.Wokół roiło się od mężczyzn taszczących na plecach ogromne choinki.Niedaleko kręciły się kobiety z dziećmi odwiedzając sklepy z zabawkami,cukiernie i markety.Jednak gdzieś w samym sercu ,na rynku obok małej fontanny zebrały się cztery postacie.Na pozór zwykłe,szare,monotonne jednak w głębi ciekawe,niepowtarzalne osobowości.Czterech przyjaciół,teraz zdejmowało swoje płaszcze pomimo zimowej aury i prószącego śniegu.Zawsze o tej porze spotykali się w tym samym miejscu.Po krótkiej rozgrzewce składającej się z dziesięciu pajacyków i szybkiego biegu wokoło rynku,zaczynali swoje ''przestawienie''.                                                       

                                                                            *
Malik nie mając nic do roboty,znudzony przemierzał dzielnice Londynu z zaciekawieniem przyglądając się zabieganym przechodniom.W głębi duszy podśmiewał się z nich.Jakim niemądrym śmiertelnikiem trzeba być żeby brać to wszystko na powarznie.
Choinki,ozdoby,różne światełka.Całe miasto tonęło w ozdobach i białym puchu.Dla chłopaka który nie rozumiał magi świąt stawało się to irytujące.Jego głowę zaprzątały przeróżne pytania ''Po co to robią?Dlaczego?Choinki?Po co im beznadziejne drzewa w domu?Światełka,ozdoby?''
''Bzdura''Pomyślał i rozejrzał się po rynku.Jego uwagę przykuło czterech tańczących chłopaków.Taniec uliczny?Och.Tak dobrze to znał a już zdążył  o tym zapomnieć.
Kiedyś sam taki był.Uwielbiał tańczyć,czasem wychodził z tym na ulicę a wokół zbierała się grupa gapiów.Hmmm.Racja.To było kiedyś.Zanim stał się tym kim jest teraz.
Chcąc odgonić denerwujące myśli podszedł do niemałej liczby osób i razem z nimi zaczął podziwiać widowisko.
                                                                                 *
-Koniec!-krzyknął uradowany Hazza przybijając piątkę z kumplami i robiąc zbiorowego misia.
Momentalnie wokół nich zrobiło się pusto.Przechodnie poszli dalej w swoje strony.
Przepraszam.Prawie pusto.Jakieś 2  metry stąd  na uboczu stał Zayn.
Przyglądał im się uważnie,skanując każdy ich ruch.
-Zbieramy się!-zawołał Nialler któremu powoli dawała się we znaki pogoda która w tym roku uparcie dzień w dzień,godzinę w godzinę sypała mroźnym pyłkiem.
Wszyscy posłusznie zebrali swoje manatki i zakładając płaszcze odeszli posyłając Malikowi zaciekawione spojrzenie,jednak on nie zareagował,obrócił się na pięcie i powędrował dalej.

 *

Dwie przecznice dalej chłopak jednak postanowił wrócić do domu.
Zawrócił i tą samą drga powędrował w stronę central Parku.
Całą drogę powrotną uparcie wpatrywał się w ziemię,gdyby nie bodziec ze strony społeczeństwa to myślę że trwałby w zamyśleniu do końca drogi.Zdezorientowany nagłym bólem który zafundowała mu mocno zbita kulka śniegu która trafiła go w głowę,postanowił jednak podnieść wzrok od chodnika.
-Cholera-warknął cicho łapiąc się za obolałe miejsce i strzepując resztki śniegu które złośliwie zatrzymały się na jego włosach.
-Jezus Louis coś ty znowu narobił!-usłyszał krzyk.''Hmmmm kojarzę ten głos''
Zaraz potem  obok niego znalazł się lokowaty roześmiany chłopak.
-Sorry-usłyszał po chwili głos zielonookiego,Malik podniósł głowę ,przed nim znajdowały się cztery roześmiane twarze.Byli to ci sami faceci co tańczyli na rynku.Wydawali się sympatyczni.
-Spierdalaj - mruknął cicho,jednak chyba za cicho bo uśmiech z ich twarzy nie zniknął.
''Jednak nasz ''bezuczuciowy dupek'' nie ma zamiaru być miły prawda?Bo jest tępym chujem obrażonym na cały świat.''-odezwał się denerwujący głosik w jego głowie.
''Przymknij się!''Bo co?Boisz się prawdy Malik?''-znów zadrwił.''Umiem być kurwa miły,nie będziesz mnie uczył!''''Zobaczymy...''
-Znaczy...nic mi nie jest,jest okey.-powiedział nieco głośniej ''Kopara opadła?''Łał postępy..''
-Jestem Niall,to jest Harry,Louis i Liam- wyciągnęli rękę.
-......Zayn

                                                                                

*Życie ciągle zatacza swój krąg
Z podwójną siłą odbija się każdy błąd
Szukając szczęścia, Ty patrz na każdy krok
Gdy myślisz że trzymasz je w garści,
ono wypada ci z rąk
Rodzimy się sami, umieramy sami,
zaplątani w pożądania sieci i
Zapominamy, że nie wszystko złotem,
co się świeci nie, nie, nie!
Choć niby już dorośli,
to w środku jeszcze dzieci
Wciąż próbujemy odnaleźć samych siebie w tej zamieci
Poszukiwanie sensu życia trwa już od stuleci
Tak wiele pytań,
a brak jakichkolwiek odpowiedzi
Więc obudź w sobie uczucia-a,
Nie, nie bądź jałowy jak tundra!
Spiesz się kochać lu-u-u-udzi
Liczy się każda sekunda!

~~~~~~~~~~~~~~~~

Tekst-myśli malika

Tekst-podświadomość zayna (cichy głosik w głowie)

*-fragment tekstu piosenki Mesajah feat. Kamil Bednarek - Szukając Szczęścia

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

No i mamy rozdział 1. :)

Przepraszam że taki krótki i nudny i beznadziejny i wgl ale bardzo chciałam go dzisiaj dodać a nie mam za bardzo czasu :( Wiecie przyjeżdża siostrzenica chłopaka mojej siostry XD

Czeba sprzątać :P

Zapraszam do komentowania.

3 komentarze=kolejny rozdział

Pozdrawiam:* <3